‘แม่อวย’ อาสาสมัครศุภนิมิตฯ

“แม่อยากให้เด็กๆ มีความเป็นอยู่ที่ดีกว่าตอนนี้ อยากให้พวกเขาได้เรียนหนังสือจนจบ แม่ไม่ได้เรียนเพราะเมื่อก่อนเรายากจน” แม่อวย กล่าวถึงแรงบันดาลใจในการทำหน้าที่ อาสาสมัครศุภนิมิตฯ ต่อเนื่องมากว่า 6 ปีแล้ว

ในฐานะอาสาสมัครศุภนิมิตฯ แม่อวยรับหน้าที่ดูแลเด็ก โครงการอุปการะเด็ก ของมูลนิธิศุภนิมิตฯ ประมาณ 40 คน โดยทุกคนเป็นเด็กที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกับเธอที่จังหวัดอุบลราชธานี ทั้งการเฝ้าติดตามความเป็นอยู่ของเด็กๆ การไปเยี่ยมเยียนที่บ้านของเด็กๆ เพื่อให้มั่นใจได้ว่าเด็กทุกคนจะเติบโตเต็มศักยภาพของพวกเขา

“พอทำงานบ้านเสร็จประมาณ 9 โมง แม่ก็จะออกไปเยี่ยมเด็กๆ กับครอบครัวเขา ที่นี่ไม่ใช่หมู่บ้านใหญ่ แม่เลยทำแบบนี้ได้ สักสัปดาห์ละ 3 ครั้ง” แม่อวยกล่าว

แม้ว่าแม่อวยจะมีลูกที่ต้องดูแลถึง 3 คน และยังมีภาระงานอื่นๆ ที่ต้องดูแลชาวบ้านในฐานะภรรยาของผู้ใหญ่บ้าน รวมถึงการเป็นอาสาสมัครสาธารณสุข (อสม.) ซึ่งทำให้แม่อวยมีงานต้องทำตลอดทั้งวัน แต่แม่อวยก็ยังสละเวลามาทำหน้าที่ดูแลเด็กๆ ในฐานะอาสาสมัครศุภนิมิตฯ ด้วย

“ตอนแม่อายุ 13 ปี ได้เห็นว่าแม่ของแม่ไปเป็นอาสาสมัครที่โรงพยาบาลแถวบ้าน แม่สนใจงานที่แกทำ ทุกอย่างที่แม่ทำในงานอาสาสมัครก็ได้เรียนรู้จากแม่ของตัวเองนี่ล่ะ แม่ไม่ได้เรียนสูงอะไร แต่แม่ก็พยายามเก็บเกี่ยวความรู้จากการเรียนหลักสูตรระยะสั้นต่างๆ แม่เลยได้ทำอาสาสมัครสาธารณสุขด้วย”แม่อวยเล่า

ทุกครั้งที่แม่อวยไปเยี่ยมบ้านเด็ก เธอจะนำอุปกรณ์วัดความดันโลหิตไปด้วย เพื่อความพร้อมในการตรวจเด็กๆ กับผู้ปกครองของพวกเขา และถ้าในกรณีที่จำเป็น ถ้ามีความเจ็บป่วยที่ต้องได้รับการรักษา แม่อวยก็จะทำหน้าที่ในการประสานงานและส่งตัวเด็กหรือชาวบ้านที่เจ็บป่วยไปรักษาที่สถานพยาบาล

“ผมชอบแม่อวย เพราะแม่อวยมาที่บ้านผมตลอด แล้วก็ดูแลแม่ผมด้วย” ภูมิ เด็กในความอุปการะวัย 11 ปี กล่าว พ่อของภูมิเสียชีวิตในปี 2565 ปัจจุบันแม่ของภูมิซึ่งเป็นโรคความดันโลหิตสูง เป็นคนเลี้ยงดูเขาเพียงลำพัง

เมื่อถามว่าอะไรทำให้แม่อวยก้าวไปต่อกับการเป็นอาสาสมัคร คำตอบของเธอ คือ “แม่รู้สึกว่าเราได้เป็นส่วนที่ทำให้ครอบครัวเด็กๆ กับมูลนิธิศุภนิมิตฯ เชื่อมถึงกันมากขึ้น ที่ทำให้แม่อิ่มใจที่สุดคือ เวลาที่เราแจ้งปัญหาเกี่ยวกับเด็กหรือครอบครัวเด็ก ทางมูลนิธิศุภนิมิตฯ ก็จะเข้ามาช่วยจัดการให้ แม่ได้รอยยิ้มแล้วก็ความอบอุ่นจากคนในชุมชน เพราะงานอาสาสมัครนี้”

แม้อวยจะเป็นฮีโร่สำหรับผู้คนมากมายในชุมชน แต่เธอยอมรับว่างานนี้มันก็เหนื่อยเหมือนกัน ทุกวันนี้แม่อวยจึงพึงย้ำเตือนตัวเองถึงสิ่งที่เธอเป็น และเหตุผลของเธอ

“ถ้ามีคนต่างถิ่น อย่างเจ้าหน้าที่มูลนิธิศุภนิมิตฯ ที่มาลงพื้นที่หาเราประจำ หรือผู้บริจาค กับผู้อุปการะที่คอยช่วยเหลือเด็กๆ ที่นี่อยู่ คนอื่นเขากำลังให้ความช่วยเหลือพวกเรา ช่วยเด็กๆ ในชุมชนของเรา แล้วทำไมแม่จะทำบ้างไม่ได้ แม่เกิด แม่โตที่นี่ มันเป็นสิ่งที่แม่สามารถทำได้ อย่างน้อยก็เพื่อให้เขารู้ว่าแม่ขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่ชุมชนของเราได้รับมา”

ร่วมเปลี่ยนแปลงชีวิตเด็กยากไร้ผ่านโครงการของมูลนิธิศุภนิมิตฯ