เด็กหญิงจำนวนมากกำลังอยู่ในภาวะเปราะบางยากไร้ สภาพแวดล้อมและที่อยู่อาศัยไม่ปลอดภัย ขาดโอกาสในการเรียนรู้ และมีความเสี่ยงมากกว่าที่จะถูกล่วงละเมิดในด้านต่างๆ ความเปราะบางยากไร้เหล่านี้ ส่งผลให้เด็กหญิงจำนวนมากต้องตกอยู่ใน “ความกลัว” และไม่กล้าแม้แต่จะฝันและก้าวไปสู่ชีวิตที่ดีกว่าในวันข้างหน้า

ที่อยู่อาศัยไม่ปลอดภัย จึงต้องใช้ชีวิตกับความกลัว
“หนูต้องรอไปอาบน้ำตอนมืดๆ ค่ะ เพราะกลัวคนเห็น” น้องชะเอม อายุ 8 ปี เล่าถึงประสบการณ์ความลำบากที่พบเจอในทุกๆ วัน
ด้วยอาชีพรับจ้างทั่วไปของครอบครัวที่มีรายได้ไม่แน่นอน น้องชะเอมจึงมีความเป็นอยู่ที่ค่อนข้างยากลำบาก หลังจากพ่อเสียชีวิตไป เธอก็อาศัยอยู่กับปู่และย่าในบ้านที่มีเพียงเสาและฝาบ้านเพียงด้านเดียวเท่านั้น ไม่มีประตู ทำให้ต้องระวังอันตรายจากทั้งโจรและแมลงรบกวนในตอนกลางคืน ส่วนห้องน้ำที่มุงล้อมด้วยสังกะสีเก่าก็ชำรุดผุพังและไม่ปลอดภัย เสี่ยงต่อสายตาของคนรอบข้าง เพราะอยู่นอกตัวบ้าน สภาพแวดล้อมเช่นนี้ทั้งไม่ถูกสุขอนามัยและไม่เหมาะกับการใช้ชีวิต